Onderzoek heeft aangetoond dat we elke week ongeveer 5 gram plastic eten en drinken. Dat is het equivalent van een creditcard! De grootste bron hiervan is drinkwater. En dat is niet onwettig: plastic deeltjes mogen wettelijk in je drinkwater. Is dat veilig? En wat kun je doen om plastic in je drinkwater te voorkomen?

PLASTIC IN DRINKWATER

Overal ter wereld wordt plastic aangetroffen in kraanwater. Maar hoe komt het daar? Via je doucheputje, gootsteen en wasmachine spoel je ladingen microplastics weg. Via het riool komt dit in de afvalwaterzuiveringsinstallatie terecht. Het probleem is dat deze zuiveringsinstallaties de microplastics niet uit het water kunnen halen. Ze kunnen alleen opgeloste stoffen, zoals stikstof en fosfaten, uit het water verwijderen. Dit betekent dat de minuscule plastic deeltjes in natuurlijke ecosystemen terechtkomen.

En de drinkwaterbedrijven gebruiken dat natuurlijke oppervlaktewater en grondwater om ons weer kraanwater te leveren. Hoewel deze bedrijven in staat zijn om het plastic uit het drinkwater te filteren, doen ze dit vaak niet of onvoldoende. Het is immers bewezen dat er wereldwijd microplastics in kraanwater zitten.

BEVAT GEBOTTELD WATER PLASTIC?

Ja, helaas wel. Misschien denk je dat je door water uit flessen te drinken de microplastics in je kraanwater kunt vermijden. Helaas is er geen ontkomen aan plastic: plastic deeltjes zitten ook in flessenwater, zelfs meer dan in kraanwater. Dat komt omdat het plastic in de fles zelf ook microplastics afgeeft aan het water. Elke keer dat je de dop van de plastic fles opent, slijt het plastic een beetje en komen er meer plastic deeltjes terecht in het water dat je gaat drinken. Gebotteld water is dus niet de oplossing als je microplastics in je water wilt vermijden.

Bovendien draagt de flessenwaterindustrie alleen maar bij aan het plasticprobleem. Veel plastic flessen komen als zwerfvuil in het milieu terecht, waar ze langzaam maar zeker microplastics afgeven. Dit vervuilt elk deel van de natuur, inclusief het oppervlaktewater waar drinkwaterbedrijven hun kraanwater vandaan halen. Als je water uit flessen drinkt omdat er microplastics in kraanwater zitten, krijg je niet alleen nog steeds microplastics binnen, maar draag je ook indirect bij aan een toename van de hoeveelheid microplastics in kraanwater.

PLASTIC IN JE WATER: IS HET GEVAARLIJK?

Het blijft onduidelijk wat de precieze gevolgen zijn van de aanwezigheid van microplastics in het menselijk lichaam. Volgens de WHO is de huidige concentratie plastic in kraanwater onschadelijk voor mensen. Toch pleiten ze voor meer gericht onderzoek naar de effecten van plastic op de menselijke gezondheid. Bovendien worden microplastics ook op andere manieren dan alleen via water binnengekregen: honing, vis en bier zijn voorbeelden van voedingsmiddelen waarvan bekend is dat ze relatief veel microplastics bevatten. En wist je dat een kopje thee veel meer microplastics bevat dan een glas kraanwater? Dit komt doordat theezakjes een ongelooflijke hoeveelheid kleine plastic deeltjes afgeven.

Ook verlaat niet al het microplastic dat je binnenkrijgt je lichaam. Ongeveer 10 procent blijft ergens in je lichaam achter. Omdat mensen bovenaan de voedselketen staan en plastic niet biologisch afbreekbaar is, kunnen microplasticdeeltjes zich ophopen in ons lichaam. Het is niet bekend of deze microplastics schadelijk zijn voor je gezondheid. Maar we houden niet van die gedachte.

PFAS, HUISDIER, MICROPLASTICS EN NANOPLASTICS

Al deze stoffen kunnen in je kraanwater zitten. Wat is het verschil tussen deze stoffen?

Microplastics zijn gewoon hele kleine stukjes plastic (minder dan 5 millimeter groot). Meestal kun je deze deeltjes niet met het blote oog zien. De meeste bronnen die het hebben over plastic in drinkwater bedoelen microplastics. Hieronder vallen alle bestaande soorten plastic.

Nanoplastics zijn plastic deeltjes die veel kleiner zijn dan microplastics: afhankelijk van de definitie zijn ze kleiner dan 1 micrometer (1000 nanometer) of zelfs kleiner dan 100 nanometer. 100 nanometer is honderdduizend keer kleiner dan 1 millimeter! De kleinste van dit soort nanoplastics kunnen zelfs door celwanden heen dringen. Dit vormt een potentiële bedreiging voor de volksgezondheid.

PFAS staat voor poly- en perfluoralkylverbindingen. Dit zijn chemische stoffen die niet van nature in het milieu voorkomen: ze worden door mensen gemaakt en zijn slecht biologisch afbreekbaar. PFAS zijn dus een soort plastic. Ze hebben vaak toxische eigenschappen en vormen daarom een risico voor mens en milieu. De enige manier om PFAS betrouwbaar uit water te filteren is door middel van omgekeerde osmose. Helaas gebruiken veel drinkwaterbedrijven deze filtermethode niet.

PET is de afkorting van polyethyleentereftalaat, ook een soort plastic. Je kent de naam waarschijnlijk van de PET-flessen, maar PET is ook te vinden in andere voedselverpakkingen en in keukengerei. Dit betekent dat PET overal in je keuken te vinden is en dus ook in je drinkwater.

PLASTIC UIT JE KRAANWATER FILTEREN MET DE AQUABLU WATERZUIVERAARS

Je kunt er niet omheen: er zitten microplastics in je drinkwater, of je het nu uit de kraan haalt of uit een fles schenkt. Deze kleine plastic deeltjes worden niet goed uit het water gefilterd door waterzuiveringsbedrijven. Wist je dat je kraanwater (legaal!) nog veel meer schadelijke stoffen kan bevatten? Zoals lood, bacteriën en hormonen. Geen prettige gedachte, toch?

Daarom heeft Aquablu een eenvoudige manier ontwikkeld om het heft in eigen handen te nemen met omgekeerde osmose technologie. Onze waterzuiveraars voor thuisgebruik filteren alle stoffen die niet in je drinkwater thuishoren, zodat je alleen het goede overhoudt. Geniet met hernieuwd vertrouwen van het verfrissende water dat uit je kraan stroomt. Dat is echt schoon drinkwater.