Is kraanwater veilig om te drinken in New York City?
Is kraanwater veilig om te drinken in New York City?
5 min
5 min
5 min
|
|
|
5 min
|
Artikel delen
Artikel delen
Artikel delen
Artikel delen
LANG ANTWOORD KORT
Wettelijk - ja. Maar dat betekent niet noodzakelijk dat het water veilig is om te drinken. Dat moet worden uitgelegd. Een voldoende krijgen van de federale overheid betekent niet dat het water voldoet aan de laatste gezondheidsrichtlijnen. Wettelijk gezien voldoet het kraanwater in New York aan alle wettelijke limieten, maar deze limieten zijn niet gezondheidsbeschermend: de normen voor kraanwater zijn bijna 20 jaar, en sommige 40 jaar oud. Mede hierdoor is de toegestane hoeveelheid lood in het water veel hoger dan zou moeten, gezien de gezondheid van baby's en zwangere vrouwen. De reden hiervoor is dat het pijpleidingsysteem in New York relatief oud is. Dat betekent dat er een grote kans is dat lood en andere zware metalen in het drinkwater terechtkomen. Bovendien wordt er veel chloride gebruikt om het water tijdens het transport te desinfecteren. Wat dit allemaal betekent, wordt uitgebreid uitgelegd in deze blog.
WAAR KOMT HET KRAANWATER VAN NYC VANDAAN?
Samen met 5 andere metropolen is NYC een van de weinige steden waar ongefilterd oppervlaktewater uit de kraan komt. Zoals je zou verwachten, is oppervlaktewater afkomstig van het oppervlak van onze aardbol (denk aan: rivieren, meren en ijs). De belangrijkste kraanwaterbron is de Croton Watershed: bijna 90% van het kraanwater van NYC komt hier vandaan. De andere 10% komt uit de Catskill & Delaware Watershed. Een interessant detail dat hier opvalt: het water is ongefilterd. De waterscheidingen zijn een van de schoonste bronnen van het hele continent. Daarom is NYC niet officieel verplicht om het water te filteren.
Hoewel het water niet wordt gefilterd, wordt er tijdens het transport veel chloor toegevoegd om het water te desinfecteren en nare smaken te voorkomen die ontstaan door de oude pijpleidingen. Eenmaal in de stad aangekomen, komt er iets anders om de hoek kijken. NYC heeft veel oude gebouwen. Logisch, oude gebouwen hebben oude pijpleidingen - gemaakt van lood. Deze leidingen lekken vaak lood, wat gevaarlijk is voor de gezondheid van jonge kinderen en zwangere vrouwen.
LEGAAL = NIET VEILIG
In 2019 voerde de Environmental Working Group (EWG) een onderzoek uit naar de kwaliteit van het drinkwater in NYC. "Dat het water legaal is, betekent niet dat het veilig is om te drinken", stelt EWG in hun rapport. De onafhankelijke organisatie toont aan dat de normen al meer dan 20 jaar niet zijn aangepast en dat sommige normen zelfs ouder zijn dan 40 jaar. Uit hun onderzoek blijkt ook dat er in totaal 16 verontreinigingen zijn gedetecteerd in het drinkwater, waarvan er 8 specifieke kankerbevorderende effecten hebben, zoals chloroform, broomdichloormethaan en TTHMs.
"8 VERONTREINIGINGEN ONTDEKT MET MOGELIJK EFFECT OP KANKER"
HOE ZIT HET MET LOOD?
90% van de monsters die door EWG zijn verzameld, bevatten minder dan 11 ppb (parts per billion) lood. In principe voldoet dit aan de overheidsvoorschriften. Maar nogmaals, deze regel is al 20 jaar niet gewijzigd. Recente modellen van de EWG tonen aan dat een loodconcentratie tussen 3,8 en 15 ppb het loodgehalte in het bloed van baby's verhoogt. Dit is gevaarlijk omdat het het IQ van kinderen kan aantasten. Precies om deze reden introduceert het California Office of Environmental Health Hazard Assessment een publieke doelstelling om het loodniveau te verlagen naar 0,2 ppb. Vergelijk dit met de 3,8-15 ppb die wordt aangetroffen in kraanwater in New York. Dus nogmaals: legaal betekent niet per definitie veilig.
HOE ZIT HET MET GEBOTTELD WATER?
Het is dan ook geen verrassing dat New Yorkers fervente 'flesgebruikers' zijn: ze kopen water in flessen ter waarde van 1 miljard per jaar. 25% van het gebottelde water is echter gewoon water uit openbare voorzieningen, maar dan gefilterd - tegen een hogere prijs (aangetoond door NRCD).
Water in flessen is niet alleen geldverspilling, maar draagt ook enorm bij aan de vervuiling van onze planeet. Gelukkig heeft Bill de Blassio (de burgemeester van NYC) een uitvoerend bevel getekend om de verkoop van plastic flessen te verbieden op plaatsen die eigendom zijn van de stad. Hierdoor zouden er jaarlijks 1 miljoen minder plastic flessen voor eenmalig gebruik moeten worden gebruikt. Goed gedaan, Bill!
Aquablu doet uitgebreid onderzoek naar de kwaliteit en veiligheid van drinkwater overal ter wereld. Wil je ook meer informatie over de echte waterkwaliteit in jouw regio? Neem contact met ons op en we delen het graag met je.
LANG ANTWOORD KORT
Wettelijk - ja. Maar dat betekent niet noodzakelijk dat het water veilig is om te drinken. Dat moet worden uitgelegd. Een voldoende krijgen van de federale overheid betekent niet dat het water voldoet aan de laatste gezondheidsrichtlijnen. Wettelijk gezien voldoet het kraanwater in New York aan alle wettelijke limieten, maar deze limieten zijn niet gezondheidsbeschermend: de normen voor kraanwater zijn bijna 20 jaar, en sommige 40 jaar oud. Mede hierdoor is de toegestane hoeveelheid lood in het water veel hoger dan zou moeten, gezien de gezondheid van baby's en zwangere vrouwen. De reden hiervoor is dat het pijpleidingsysteem in New York relatief oud is. Dat betekent dat er een grote kans is dat lood en andere zware metalen in het drinkwater terechtkomen. Bovendien wordt er veel chloride gebruikt om het water tijdens het transport te desinfecteren. Wat dit allemaal betekent, wordt uitgebreid uitgelegd in deze blog.
WAAR KOMT HET KRAANWATER VAN NYC VANDAAN?
Samen met 5 andere metropolen is NYC een van de weinige steden waar ongefilterd oppervlaktewater uit de kraan komt. Zoals je zou verwachten, is oppervlaktewater afkomstig van het oppervlak van onze aardbol (denk aan: rivieren, meren en ijs). De belangrijkste kraanwaterbron is de Croton Watershed: bijna 90% van het kraanwater van NYC komt hier vandaan. De andere 10% komt uit de Catskill & Delaware Watershed. Een interessant detail dat hier opvalt: het water is ongefilterd. De waterscheidingen zijn een van de schoonste bronnen van het hele continent. Daarom is NYC niet officieel verplicht om het water te filteren.
Hoewel het water niet wordt gefilterd, wordt er tijdens het transport veel chloor toegevoegd om het water te desinfecteren en nare smaken te voorkomen die ontstaan door de oude pijpleidingen. Eenmaal in de stad aangekomen, komt er iets anders om de hoek kijken. NYC heeft veel oude gebouwen. Logisch, oude gebouwen hebben oude pijpleidingen - gemaakt van lood. Deze leidingen lekken vaak lood, wat gevaarlijk is voor de gezondheid van jonge kinderen en zwangere vrouwen.
LEGAAL = NIET VEILIG
In 2019 voerde de Environmental Working Group (EWG) een onderzoek uit naar de kwaliteit van het drinkwater in NYC. "Dat het water legaal is, betekent niet dat het veilig is om te drinken", stelt EWG in hun rapport. De onafhankelijke organisatie toont aan dat de normen al meer dan 20 jaar niet zijn aangepast en dat sommige normen zelfs ouder zijn dan 40 jaar. Uit hun onderzoek blijkt ook dat er in totaal 16 verontreinigingen zijn gedetecteerd in het drinkwater, waarvan er 8 specifieke kankerbevorderende effecten hebben, zoals chloroform, broomdichloormethaan en TTHMs.
"8 VERONTREINIGINGEN ONTDEKT MET MOGELIJK EFFECT OP KANKER"
HOE ZIT HET MET LOOD?
90% van de monsters die door EWG zijn verzameld, bevatten minder dan 11 ppb (parts per billion) lood. In principe voldoet dit aan de overheidsvoorschriften. Maar nogmaals, deze regel is al 20 jaar niet gewijzigd. Recente modellen van de EWG tonen aan dat een loodconcentratie tussen 3,8 en 15 ppb het loodgehalte in het bloed van baby's verhoogt. Dit is gevaarlijk omdat het het IQ van kinderen kan aantasten. Precies om deze reden introduceert het California Office of Environmental Health Hazard Assessment een publieke doelstelling om het loodniveau te verlagen naar 0,2 ppb. Vergelijk dit met de 3,8-15 ppb die wordt aangetroffen in kraanwater in New York. Dus nogmaals: legaal betekent niet per definitie veilig.
HOE ZIT HET MET GEBOTTELD WATER?
Het is dan ook geen verrassing dat New Yorkers fervente 'flesgebruikers' zijn: ze kopen water in flessen ter waarde van 1 miljard per jaar. 25% van het gebottelde water is echter gewoon water uit openbare voorzieningen, maar dan gefilterd - tegen een hogere prijs (aangetoond door NRCD).
Water in flessen is niet alleen geldverspilling, maar draagt ook enorm bij aan de vervuiling van onze planeet. Gelukkig heeft Bill de Blassio (de burgemeester van NYC) een uitvoerend bevel getekend om de verkoop van plastic flessen te verbieden op plaatsen die eigendom zijn van de stad. Hierdoor zouden er jaarlijks 1 miljoen minder plastic flessen voor eenmalig gebruik moeten worden gebruikt. Goed gedaan, Bill!
Aquablu doet uitgebreid onderzoek naar de kwaliteit en veiligheid van drinkwater overal ter wereld. Wil je ook meer informatie over de echte waterkwaliteit in jouw regio? Neem contact met ons op en we delen het graag met je.
LANG ANTWOORD KORT
Wettelijk - ja. Maar dat betekent niet noodzakelijk dat het water veilig is om te drinken. Dat moet worden uitgelegd. Een voldoende krijgen van de federale overheid betekent niet dat het water voldoet aan de laatste gezondheidsrichtlijnen. Wettelijk gezien voldoet het kraanwater in New York aan alle wettelijke limieten, maar deze limieten zijn niet gezondheidsbeschermend: de normen voor kraanwater zijn bijna 20 jaar, en sommige 40 jaar oud. Mede hierdoor is de toegestane hoeveelheid lood in het water veel hoger dan zou moeten, gezien de gezondheid van baby's en zwangere vrouwen. De reden hiervoor is dat het pijpleidingsysteem in New York relatief oud is. Dat betekent dat er een grote kans is dat lood en andere zware metalen in het drinkwater terechtkomen. Bovendien wordt er veel chloride gebruikt om het water tijdens het transport te desinfecteren. Wat dit allemaal betekent, wordt uitgebreid uitgelegd in deze blog.
WAAR KOMT HET KRAANWATER VAN NYC VANDAAN?
Samen met 5 andere metropolen is NYC een van de weinige steden waar ongefilterd oppervlaktewater uit de kraan komt. Zoals je zou verwachten, is oppervlaktewater afkomstig van het oppervlak van onze aardbol (denk aan: rivieren, meren en ijs). De belangrijkste kraanwaterbron is de Croton Watershed: bijna 90% van het kraanwater van NYC komt hier vandaan. De andere 10% komt uit de Catskill & Delaware Watershed. Een interessant detail dat hier opvalt: het water is ongefilterd. De waterscheidingen zijn een van de schoonste bronnen van het hele continent. Daarom is NYC niet officieel verplicht om het water te filteren.
Hoewel het water niet wordt gefilterd, wordt er tijdens het transport veel chloor toegevoegd om het water te desinfecteren en nare smaken te voorkomen die ontstaan door de oude pijpleidingen. Eenmaal in de stad aangekomen, komt er iets anders om de hoek kijken. NYC heeft veel oude gebouwen. Logisch, oude gebouwen hebben oude pijpleidingen - gemaakt van lood. Deze leidingen lekken vaak lood, wat gevaarlijk is voor de gezondheid van jonge kinderen en zwangere vrouwen.
LEGAAL = NIET VEILIG
In 2019 voerde de Environmental Working Group (EWG) een onderzoek uit naar de kwaliteit van het drinkwater in NYC. "Dat het water legaal is, betekent niet dat het veilig is om te drinken", stelt EWG in hun rapport. De onafhankelijke organisatie toont aan dat de normen al meer dan 20 jaar niet zijn aangepast en dat sommige normen zelfs ouder zijn dan 40 jaar. Uit hun onderzoek blijkt ook dat er in totaal 16 verontreinigingen zijn gedetecteerd in het drinkwater, waarvan er 8 specifieke kankerbevorderende effecten hebben, zoals chloroform, broomdichloormethaan en TTHMs.
"8 VERONTREINIGINGEN ONTDEKT MET MOGELIJK EFFECT OP KANKER"
HOE ZIT HET MET LOOD?
90% van de monsters die door EWG zijn verzameld, bevatten minder dan 11 ppb (parts per billion) lood. In principe voldoet dit aan de overheidsvoorschriften. Maar nogmaals, deze regel is al 20 jaar niet gewijzigd. Recente modellen van de EWG tonen aan dat een loodconcentratie tussen 3,8 en 15 ppb het loodgehalte in het bloed van baby's verhoogt. Dit is gevaarlijk omdat het het IQ van kinderen kan aantasten. Precies om deze reden introduceert het California Office of Environmental Health Hazard Assessment een publieke doelstelling om het loodniveau te verlagen naar 0,2 ppb. Vergelijk dit met de 3,8-15 ppb die wordt aangetroffen in kraanwater in New York. Dus nogmaals: legaal betekent niet per definitie veilig.
HOE ZIT HET MET GEBOTTELD WATER?
Het is dan ook geen verrassing dat New Yorkers fervente 'flesgebruikers' zijn: ze kopen water in flessen ter waarde van 1 miljard per jaar. 25% van het gebottelde water is echter gewoon water uit openbare voorzieningen, maar dan gefilterd - tegen een hogere prijs (aangetoond door NRCD).
Water in flessen is niet alleen geldverspilling, maar draagt ook enorm bij aan de vervuiling van onze planeet. Gelukkig heeft Bill de Blassio (de burgemeester van NYC) een uitvoerend bevel getekend om de verkoop van plastic flessen te verbieden op plaatsen die eigendom zijn van de stad. Hierdoor zouden er jaarlijks 1 miljoen minder plastic flessen voor eenmalig gebruik moeten worden gebruikt. Goed gedaan, Bill!
Aquablu doet uitgebreid onderzoek naar de kwaliteit en veiligheid van drinkwater overal ter wereld. Wil je ook meer informatie over de echte waterkwaliteit in jouw regio? Neem contact met ons op en we delen het graag met je.
door
Marc van Zuylen
/
Artikel delen
Artikel delen
Artikel delen
Artikel delen
ABONNEER
OP ONZE
Mis niets - blijf op de hoogte van nieuwe smaken en productlanceringen.
NIEUWSBRIEF
ABONNEER
OP ONZE
NIEUWSBRIEF
Mis niets - blijf op de hoogte van nieuwe smaken en productlanceringen.
ABONNEER
OP ONZE
NIEUWSBRIEF
Mis niets - blijf op de hoogte van nieuwe smaken en productlanceringen.
ABONNEER
OP ONZE
Mis niets - blijf op de hoogte van nieuwe smaken en productlanceringen.